کارکرد مطلوب و نگهداری سیستم های مهندسی ارتباط تنگاتنگی با پیش بینی دقیق خرابی های آن ها دارد. نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه به عنوان یک استراتژی موثر در بهبود قابلیت اطمینان، دوره عمر مفید و کارایی تجهیزات نقش اساسی ایفا می کند. استفاده از روش های بازرسی دوره ای منظم و سرویس دهی، منجر به بهبود راندمان نگهداشت و نهایتا موجب کاهش هزینه های آن می شود. هدف از این مطالعه، بررسی روند نرخ خرابی و کارایی ماشین برداشت نیشکر در طی یک دوره 6 ساله و پیش بینی آن در شرکت توسعه نیشکر و صنایع جانبی استان خوزستان بود. برای این منظور الگوهای سری زمانی ARIMA برآورد و بهترین الگو انتخاب گردید. طبق نتایج نرخ خرابی ماشین برداشت نیشکر در سال 1395 نسبت به سال 1390، 23/73 درصد کاهش داشته است. کارایی عملیاتی ماشین برداشت نیشکر نیز در همین مدت، 9/14 درصد افزایش داشته است. زیر سیستم های تاپر، برق و موتور به ترتیب با 75/94، 46/80 و 74/58 درصد کاهش خرابی ها در سال ششم نسبت به سال اول بیشترین تاثیرپذیری را از استراتژی نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه نشان دادند. بر اساس نتایج حاصل از پیش بینی متغیر نرخ خرابی مشخص شد که تفاوت چندانی در روند نرخ خرابی پیش بینی شده و نرخ خرابی واقعی ماشین برداشت نیشکر وجود ندارد که این امر بیانگر دقت بالای پیش بینی با استفاده از مدل ARIMA می باشد.

طی تعمیرات دوره ای توربین گازی مدل GT13D، شبه ترک هایی در پره های ثابت نیمه بالایی کمپرسور (ردیف های نیمه انتهایی) مشاهده شده که به صورت رفتگی هایی در محل اتصال پره های ثابت به ریشه ظاهر شده بودند. همچنین در اثر پدیده ای مشابه، لبه حمله پره در همین منطقه دچار آسیب شده که موجب تعویض تعدادی از پره ها گردید. در این مقاله سعی شده است با بررسی این پره ها از دیدگاه ها و روش های مختلف، نظیر سختی، جنس، شکل ظاهری، لایه های سطحی، ریزساختار، کیفیت سطوح با میکروسکوپ الکترونی SEM و. . . مکانیزم غالب در فرسایش این پره ها مشخص و عامل این خرابی تعیین گردد. از این بررسی ها نتیجه شده است که جنس پره فولاد زنگ نزن مارتنزیتی با سختی تقریبا یکسان در تمامی قسمت ها می باشد و هیچ گونه تغییرات ساختاری که نشان دهنده تغییرات درجه حرارت باشد دیده نمی شود. همچنین عامل فرسایش و خرابی نمی تواند مربوط به وجود ذرات خارجی باشد، بررسی ها وقوع پدیده سایش(Erosion) در اثر عبور جریان هوا از روی پره ها را محتمل می نماید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

امروزه نگهداری و تعمیرات اهمیت بسیاری در صنایع تولیدی پیدا کرده است. یک راه حل کارا به منظور جلوگیری از توقف فرایندهای تولید، پیش بینی خرابی تجهیزات است. در این مقاله، به منظور تشخیص زمان انجام اقدامات نگهداری و تعمیرات چارچوبی پیشنهاد شده تا حتی الامکان از توقف در فرایند جلوگیری شود. لذا هدف اصلی این پژوهش، ارائه ی یک مدل آماری و هوشمند برای تشخیص نقاط خرابی در زمینه ی نگهداری و تعمیرات پیشگویانه است. در نهایت عملکرد مدل پیشنهادی با سایر شیوه های داده محور به صورت تکی و ترکیبی، شامل مدل های لاجیت، ماشین بردار پشتیبان و شبکه های عصبی پرسپترون چندلایه است، مقایسه شده است. نتایج حاکی از آن است که مدل ماشین بردار پشتیبان در مقایسه با مدل های تکی و ترکیبی سری، از دقت بالاتری برخوردار است و نیز نتایج نشانگر کارآمدی و کارایی ساختار ترکیب موازی پیشنهادی در مسائل مدل سازی و پیش بینی است.

به طور کلی روش های تحلیلی مختلفی برای ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم های قابل تعمیر و غیرقابل تعمیر و به طور خاص پیش بینی وجود دارد. پیش بینی قابلیت اطمینان یکی از رایج ترین شکل های تحلیل قابلیت اطمینان است که برای تخمین و پیش بینی نرخ وقوع خرابی، قابلیت اطمینان، آمادگی و میانگین زمان- تا- وقوع خرابی قطعات و سیستم مورد استفاده قرار می گیرد. مارکوف روشی برای مدل سازی رفتار اتفاقی سیستم هایی است که به طور پیوسته یا ناپیوسته نسبت به زمان و یا در فضای حالت در تغییر هستند. این پیش بینی ها در ارزیابی امکان سنجی طراحی، مقایسه طرح های جایگزین، شناسایی مناطق وقوع خرابی احتمالی، مصالحات بین عوامل طراحی سیستم و ردیابی بهبود قابلیت اطمینان کاربرد دارند. در این مقاله تلاش شد ه است با استفاده از روش مارکوف و به منظور قابل پیش بینی نمودن شاخص های ارزیابی قابلیت اطمینان در سیستم هواپیماهای بدون سرنشین (پهپاد)، مدلی بر مبنای نرخ ثابت خرابی و تعمیرات، ارائه گردد؛ همچنین روابط استخراج شده در این مقاله دارای قابلیت تعمیم دهی به انواع هواپیماهای بدون سرنشین می باشد.

در میان کاربردهای انبوهی که برای مفهوم سری های زمانی می توان متصور شود، استفاده از این مفهوم در صنایع تولیدی در جهت تشخیص مواقع خرابی دستگاه ها پیش از موعد و انجام اقدامات نگهداری و تعمیرات، همچنین تعیین درصد قطعات معیوب با استفاده از بررسی و تحلیل تناوب اتفاقات صورت گرفته در یک خط تولید می تواند بسیار ارزشمند تلقی گردد. در این راستا، پژوهش حاضر به بررسی نقش استفاده از سری های زمانی به منظور بررسی موارد عنوان شده در یک شرکت قطعه سازی خودرو می پردازد. بدین منظور، ابتدا به تحلیل و بررسی داده های مستخرج از بخش نگهداری و تعمیرات کارخانه پرداخته و سپس با استفاده از روش های تضمین کیفیت نظیر آنالیز حالات بالقوه خرابی، اقدام به تعیین مهم ترین عوامل مؤثر بر خرابی قطعات و درنتیجه تشخیص حدودی خرابی تجهیزات می پردازیم.

به منظور کسب درک عمیق در زمینه برنامه ریزی تعمیر و نگهداری، بررسی نقاط ضعف شبکه توزیع و کشف رخدادهای غیرعادی، باید خاموشی های رخ داده در شبکه را ردگیری کرد. از سویی دیگر مهمترین وظیفه شرکتهای توزیع برق، تأمین برق مطمئن و پایدار است که بایستی با حداقل خاموشی و با ولتاژ استاندارد همراه باشد. این پژوهش قصد دارد با بهره گیری از رویکردهای سری زمانی فصلی و شبکه عصبی مصنوعی، مدل هایی را به منظور پیش بینی نرخ خرابی یکی از تجهیزات به کار رفته در دو منطقه از مناطق تحت پوشش شرکت توزیع نیروی برق تهران بزرگ ارائه دهد. این داده ها بصورت هفتگی در بازه فروردین 1391 الی اسفند 1394 از نرم افزار ثبت حوادث ENOX استخراج شده است. بدین منظور پس از پیش پردازش داده ها، مدل نهایی مناسب به کمک نرم افزارهای Minitab و MATLAB ارائه شد. همچنین، میزان متوسط دمای هوا، میزان متوسط بارش باران و میزان متوسط سرعت باد بعنوان متغیرهای ورودی به شبکه عصبی انتخاب شدند. برای ارزیابی میزان خطای مدل های پیشنهادی، از میانگین مربعات خطا استفاده شده است. نتایج نشان می دهند مدل های سری زمانی نسبت به شبکه عصبی پرسپترون چند لایه ای عملکرد بهتری در پیش بینی نرخ خرابی تجهیز مورد نظر داشتند و می توان برای پیش بینی دوره های آتی از آنها استفاده کرد.

تحقیق حاضر به منظور فراهم آوردن اطلاعاتی در رابطه با تاثیر سرمایه گذاری در دارایی های ثابت بر عملکرد مالی شرکت ها که از طریق نرخ بازده سهام در مقاطع زمانی کوتاه مدت (سالیانه) و بلندمدت (میانگین دوره پنج ساله) اندازه گیری می شود، صورت گرفته است. بررسی وضعیت سرمایه گذاری در دارایی های ثابت از نظر میزان تاثیر آن بر منابع مالی در دسترس برای توزیع میان مالکان و بستانکاران شرکت و همچنین تاثیر آن در کاهش ریسک کلی شرکت به دلیل افزایش در رشد منافع مورد انتظار دارایی ها و به تبع آن کاهش بازده از اهمیت ویژه ای برخوردار است، به طوری که نتایج تحقیقات صورت گرفته در این خصوص، وجود رابطه منفی بین افزایش در نرخ رشد دارایی های ثابت و بازده سهام را تایید نموده است. در این تحقیق رابطه بین نرخ رشد در دارایی های ثابت و بازده سهام در دوره زمانی 1383 تا 1387 شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرار گرفت.. نتایج تحقیق نشان می دهدکه رابطه منفی معناداری بین افزایش در نرخ رشد دارایی های ثابت با بازده سهام کوتاه مدت و بلند مدت وجود دارد.